Αλληλογραφία (1945-1968)

Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάννη το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομική στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Σορβόννης. Από το 1944 έως το 1953 έζησε στην Αγγλία, όπου δημοσίευσε άρθρα και ήταν ο πρώτος ο οποίος μετέφρασε εκτενώς Έλληνες ποιητές της γενιάς του ΄30. Το 1947 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και, έκτοτε, έχει διαρκή παρουσία στη λογοτεχνία, με πληθώρα ποιητικών συλλογών, πεζογραφημάτων και δοκιμίων. Μετά το 1953 έζησε στο Παρίσι και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1960, όπου διηύθυνε το περιοδικό Πάλι (1963-1966). Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Από το 1989 έως το 1995 διηύθυνε, μαζί με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο, το περιοδικό Συντέλεια. Το 1959 αρνηθηκε το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Το 1982 πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1998 το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας. Το 2006 έλαβε το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το ποιητικό του έργο και το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.

Ο Γιώργος Σεφέρης (φιλολογικό ψευδώνυμο του Γιώργου Σεφεριάδη), γεννήθηκε το 1900 στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Το 1914 η οικογένειά του μετακόμισε στην Αθήνα. Γράφτηκε στη Νομική σχολή του ΕΚΠΑ, και τον επόμενο χρόνο εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου συνέχισε τις σπουδές του μέχρι το 1921. Το 1925 επέστρεψε στην Ελλάδα και, δύο χρόνια αργότερα, διορίστηκε στη διπλωματική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ως ακόλουθος πρεσβείας. Μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησε την ελληνική Κυβέρνηση στην Κρήτη, στην Αίγυπτο, στη Νότια Αφρική και στην Ιταλία. Ύστερα από την Απελευθέρωση, παρέμεινε στην Αθήνα μέχρι το 1948. Κατόπιν διορίστηκε σύμβουλος στην ελληνική πρεσβεία της Άγκυρας και του Λονδίνου, και στη συνέχεια πρέσβης στο Λίβανο, στη Συρία, στην Ιορδανία, στο Ιράκ και στο Λονδίνο. Ο Σεφέρης πρωτοεμφανίστηκε στα Γράμματα τον Μάιο του 1931, με την έκδοση της ποιητικής του συλλογής Στροφή. Το ποιητικό του έργο, εμβληματικό για τη «Γενιά του ’30», είναι διεθνώς αναγνωρισμένο και πολυμεταφρασμένο. Έχουν εκδοθεί ακόμα δοκίμια και προσωπικά του ημερολόγια. Το 1963 τιμήθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε το 1971 και η κηδεία του προσέλαβε τον χαρακτήρα εκδήλωσης εναντίον του καθεστώτος των συνταγματαρχών.