Ο Νικόλαος Κάλας (πραγματικό όνομα Νικόλαος Καλαμάρης) γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1907 στη Λωζάννη της Ελβετίας. Στα θεωρητικά και κριτικά του κείμενα χρησιμοποιούσε, επίσης, τα ψευδώνυμα Νικήτας Ράντος, Μ. Σπιέρος και N. Calas. Σπούδασε στην Νομική Σχολή Αθηνών. Στα Γράμματα πρωτοεμφανίστηκε το 1929 με δημοσιεύσεις άρθρων σε περιοδικά, ενώ το 1933 εξέδωσε ως Νικήτας Ράντος την πρώτη του συλλογή, Ποιήματα. Το 1934 αναχώρησε για το Παρίσι, όπου εντάχθηκε στην υπερρεαλιστική ομάδα και, ταυτόχρονα, ασπάστηκε τον τροτσκισμό. 'Εζησε, επίσης, στη Λισαβόνα και για πολλά χρόνια στη Νέα Υόρκη, όπου έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα. Σε διάφορες επισκέψεις του στην Ελλάδα συνεργάστηκε με τα περιοδικά Πάλι, Χνάρι, και Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα. Παράλληλα με το ποιητικό του έργο μετέφρασε Τ.Σ. Έλιοτ και Λουί Αραγκόν. Ήταν ένας από τους πρώτους ποιητές που χρησιμοποίησαν ελεύθερο στίχο κατά τη δεκαετία του ’30. Το 1977 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Πέθανε στις 31 Δεκεμβρίου 1988.