Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ. Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση με την ΕΠΟΝ και στη συνέχεια με τον ΕΛΑΣ. Το 1951 και μέχρι το 1953, εξορίστηκε διαδοχικά στη Μακρόνησο και στον Άη Στράτη. Από το 1959 έως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην École Pratique des Hautes Études στο Παρίσι. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και μεταφραστής λογοτεχνίας. Το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο Χωματόδρομος. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του περιοδικού Επιθεώρηση Τέχνης, όπου από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές. Έργα του μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες. Το 1994 τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του και το 2008 με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.
