Eλλειπτική

Παιδικό
Θα λιγοστεύει η σελήνη
ψηλά, δισκίο που αναβράζει·
θα με τραβούν, καθώς χαράζει,
απ’ της κουβέρτας μου τη δίνη… 
Κάποιος θα σπεύδει να με πλύνει,
τα πράγματά μου θα ετοιμάζει –
και της μητέρας μου θα μοιάζει
που πάλι με ξυπνά, με ντύνει 
κι έχω εξετάσεις στο σχολείο…
Στην αίθουσα θ’ αγωνιούμε,
θα μας πουν: «κλείστε το βιβλίο»,
δεν θα ’χω (μια ζωή!) διαβάσει·
μονάχα στα κλεφτά, πριν μπούμε,
έριξα μια ματιά στην πλάση.