Η Διαλεκτική του Διαφωτισμού

O Max Horkheimer γεννήθηκε το 1895 στη Στουτγκάρδη. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια του Μονάχου, του Φράιμπουργκ και της Φρανκφούρτης, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Το 1930 ανέλαβε την έδρα της Κοινωνικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, καθώς και τη διεύθυνση του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, μετανάστευσε αρχικά στη Γενεύη και, ένα χρόνο αργότερα, στη Νέα Υόρκη, όπου εργάστηκε στη νέα έδρα του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Columbia. Το 1949 επέστρεψε στη Φρανκφούρτη. Το 1952 αποχώρησε από τη διεύθυνση του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας, συνεχίζοντας, όμως, να εργάζεται ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Μαζί με τον Λόβενταλ, τον Μαρκούζε και τον Αντόρνο, ο Χορκχάιμερ θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της λεγόμενης «κριτικής θεωρίας». Πέθανε στη Νυρεμβέργη το 1973.

Ο Theodor W. Adorno (πραγματικό όνομα: Theodor Ludwig Wiesengrund) γεννήθηκε το 1903 στη Φρανκφούρτη. Σπούδασε φιλοσοφία, κοινωνιολογία, ψυχολογία και μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή. Στη συνέχεια, εκπόνησε τη μεταδιδακτορική του έρευνα ενώ, παράλληλα, εργαζόταν ως συνθέτης και μουσικοκριτικός. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, συνέχισε την ακαδημαϊκή του έρευνα στην Οξφόρδη. Το 1938 μετανάστευσε στις ΗΠΑ, όπου εργάστηκε στη νέα έδρα του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας στο Πανεπιστήμιο Columbia στη Νέα Υόρκη. Το 1941 μετακόμισε στο Λος Άντζελες, όπου δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια για τα επόμενα επτά χρόνια. Μετά την επιστροφή του στη Γερμανία το 1949, ο Αντόρνο συνέχισε την ακαδημαϊκή του καριέρα στο Πανεπιστήμιο της Φρανκφούρτης. Το 1959 ανέλαβε τη διεύθυνση του Ινστιτούτου Κοινωνικής Έρευνας. Μαζί με τον Λόβενταλ, τον Χορκχάιμερ και τον Μαρκούζε, ο Αντόρνο θεωρείται ένας από τους θεμελιωτές της λεγόμενης «κριτικής θεωρίας». Πέθανε το 1969 στην Ελβετία.