In Modo Misto Genuino

ΛΕΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ

Την ώρα που άναβαν οι λύχνοι,

βλέπει –πάν’ απ’ τη Βόρεια Πύλη–

του Θεού το δάχτυλο. Να δείχνει

μιαν υ π ε ρ β α τ ι κ ή καμπύλη.

Και (στη μεσσηνιακή πολίχνη)

από την Ύλη στην Αντιύλη

πέταξε· και δεν άφηκε Ίχνη.

Μονάχα η φλόγα (απ’ το καντήλι)

κάθε Χριστού, όταν σουρουπώνει,

σκάβει (τα Τείχη) και τον βρίσκει…

Λειώνουν  των γυναικών οι πόνοι

Στις μπατανίες· και γίνονται Ίσκιοι –

τα βράδια –  όπου γυαλίζουν…

μόνες…,

λάφυρα από παλιούς αγώνες.