Σειρά Αερόστατο

Τα πέντε κείμενα της συλλογής, σημάδεψαν την αρχή της πιο γόνιμης περιόδου του σύντομου βίου του Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Στα κείμενα αυτά είναι εμφανή τα κύρια χαρακτηριστικά του συγγραφέα: η σατιρική του στάση, η διεισδυτική ειρωνία, ο αισθητισμός του, αλλά και η απαισιόδοξη διάθεση, που φαίνεται να αποπνέουν ορισμένα μοτίβα, όπως αυτά της άσκοπης θυσίας ή της αχαριστίας.

Δεν είχε ακόμα σβήσει στη Ευρώπη ο απόηχος της εξέγερσης που είχε ξεσπάσει στις Φιλιππίνες το 1896, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο αυτό. Θα ήταν υπερβολή να αναζητήσουμε ένα ιστορικό πλαίσιο στο μυθιστόρημα, όμως δεν λείπουν κάποιες αναφορές και αρκετά ακριβή στοιχεία. Ο συγγραφέας καταπιάνεται με πρόσωπα και γεγονότα φανταστικά, χρησιμοποιεί πηγές ανόμοιες, αποκόμματα εφημερίδων, διερευνά τον πραγματικό ρόλο των μυστικών αιρέσεων, που κάνουν το αφήγημά του να μοιάζει με μύθο της Ανατολής.

Με τους Πειρατές της Μαλαισίας, ο μεγάλος Ιταλός συγγραφέας Εμίλιο Σαλγκάρι μας βυθίζει σε ένα μαγικό κόσμο. Απίστευτες περιπέτειες, αθάνατοι έρωτες, φιλίες που σφυρηλατούνται στη φωτιά της μάχης και, πάνω απ’ όλα, το λεπτό χιούμορ και η λεπτή συγκίνηση που χαρακτηρίζουν όλα τα έργα του και που, εδώ, βοηθούν στην εξέλιξη της συναρπαστικής πλοκής και στην επιβολή ενός δαιμονιώδους αφηγηματικού ρυθμού.

Γραμμένη από τον Ντίκενς για τα παιδιά του το 1849, η μικρή αυτή ιστορία του Χριστού, δημοσιεύθηκε πρώτη φορά το 1943. Γεμάτη στοργή και αγάπη αναδεικνύει, ακόμα μια φορά, τον συγγραφέα ως ένα «μεγάλο φίλο» των παιδιών όλου του κόσμου.

Μολονότι ο Κάφκα δεν έγραφε βιβλία «ειδικά» για παιδιά, σε αρκετά κείμενά του οι ήρωες είναι παιδιά, που ζουν σε τόπους της φαντασίας τους, που διηγούνται ιστορίες χωρίς αρχή και τέλος, σαν όνειρα που είδαμε πριν από καιρό και τα θυμόμαστε αμυδρά. Μερικά τέτοια κείμενα, αυτοτελή ή αποσπασματικά, είναι συγκεντρωμένα σε αυτό το βιβλίο. Μύθοι, ιστορίες για παράξενα ζώα και για παιδιά κλεισμένα μέσα στην απελπισία των μεγάλων.

Το πιο γνωστό και αγαπημένο από όλα τα Χριστουγεννιάτικα αφηγήματα του Κάρολου Ντίκενς, δεν εγκαινίασε μόνο το είδος της λεγόμενης «λογοτεχνίας των Χριστουγέννων», αλλά και καθιέρωσε το συγγραφέα της ως το γνησιότερο εκφραστή της φιλοσοφίας της αγάπης, της αδελφοσύνης και της κατανόησης. Κανείς άλλος δεν περιέβαλε με τόση τρυφερότητα μια ιστορία με φαντάσματα και ποτέ φαντάσματα δεν είχαν τόσο χιούμορ, δεν ανέδιδαν τόση ζεστασιά.