Ελληνική Πεζογραφία

Ελεονόρα, Τζούλια, Μαρίνα τιτλοφορούνται οι τρεις νουβέλες που απαρτίζουν το βιβλίο. Και στις τρεις αφηγήσεις ο συγγραφέας θίγει το αδύνατο του απόλυτου έρωτα, το αδύνατο της οριστικής ένωσης που, εντέλει, μόνο η εφηβεία και η φαντασία έχουν το προνόμιο να οραματίζονται και να προσδοκούν.

Το μυθιστόρημα αυτό, γραμμένο μέσα στα χρόνια της Κατοχής, σηματοδοτεί τη στροφή του Κοσμά Πολίτη από το απόλυτο, το ιδανικό, το εξαιρετικό, προς το πεζό και το συνηθισμένο. Το ενδιαφέρον του μετατοπίζεται στις χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις και στους λαϊκούς ανθρώπους, μέσω των οποίων αναδεικνύεται η ποίηση του καθημερινού, του κοινού.

Βιωματική καταγραφή των εμπειριών του συγγραφέα, που ως λοχίας στον Ελληνικό Στρατό, έζησε μέσα από κωμικοτραγικές συνθήκες τον παραλογισμό και τον αυταρχισμό που συναντώνται στο στρατιωτικό σύμπαν.