Πολιτικά - Φιλοσοφικά

«Καθήκον μας σήμερα είναι να βεβαιώσουμε ότι στο μέλλον δεν θα αφήσουμε την ικανότητα για θεωρία και για πράξη που απορρέει από αυτή να χαθεί, ακόμα κι αν έρθει μια περίοδος ειρήνης, όπου η καθημερινή ρουτίνα θα αποκρύψει τα προβλήματα. Καθήκον μας είναι να αγωνιζόμαστε συνεχώς για να μην απελπιστεί η ανθρωπότητα από τα δεινά του παρόντος, για να μη χαθεί η πίστη του ανθρώπου στη δυνατότητα πραγμάτωσης μιας αξιόλογης, ειρηνικής και ευτυχισμένης κοινωνίας.»

Τι σημαίνουν σήμερα οι λέξεις «πολιτική» και «επανάσταση»; Ο Κορνήλιος Καστοριάδης, για ν’ απαντήσει σε αυτό το ερώτημα, χρειάστηκε να παραμερίσει τις έτοιμες λύσεις, έπαψε να σέβεται τη λογική του δόγματος, έδωσε μια νέα διάσταση στην επαναστατική προοπτική και, όπως λέει ο ίδιος: «Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μιλάει εν ονόματι της εργατικής τάξης, παρά μόνον η ίδια η εργατική τάξη. Όταν λοιπόν ένας πολιτικός μιλάει εν ονόματι της εργατικής τάξης, του έθνους κ.λπ., πρέπει να ξέρουμε πως είτε απατά είτε απατάται. Τρίτος όρος δεν υπάρχει».

Το πρώτο μέρος του βιβλίου συστήνει τη συζήτηση που έγινε σε στρογγυλή τράπεζα, με τη συμμετοχή έξι πανεπιστημιακών και διανοητών. Βασική θεματική υπήρξε η κρίση των μοντέλων ανάπτυξης, η αντιπαραβολή του καπιταλιστικού μοντέλου ανάπτυξης με το σοσιαλιστικό, και η προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα αν το δεύτερο αποτελεί μια διαφορετική, συνεκτική και πιο γόνιμη πορεία ανάπτυξης. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου δημοσιεύεται ένα κείμενο του Κορνήλιου Καστοριάδη που ασχολείται με τους παραπάνω προβληματισμούς.