Ισόβια Θλίψη

Κλαδέψτε τα ποιήματα μην τα αφήσετε

Να πνίξουν τον κήπο τα σπίτια τα

Χθεσινά όνειρα με τις προεκτάσεις σε

Λαβωμένα πρωινά και τα νυσταγμένα

Μεσημέρια αφαιρέστε άρθρα προθέσεις

Συνδέσμους στην ανάγκη και συλλογισμένα

Φρούτα για να πετούν οι στίχοι ανάμεσα

Σε μισοκρυμμένες φωλιές με νεοσσούς

Και τον άνεμο να παίρνει μιαν ανάσα

Καθώς ξαπλώνει στα στιβαρά κλωνάρια

Των δεκαπεντασύλλαβων.