Ναρκοπέδια της Ανάγνωσης

Ο Γιάννης Λεοντάρης σπούδασε στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Ναντέρ στο Παρίσι, όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τη σιωπή στην κινηματογραφική και στη λογοτεχνική αφήγηση, με αφορμή έργα των Αγγελόπουλου, Γκοντάρ, Ντυράς, Βαλτινού, Τορνέ κ.ά. Από το 2000 διδάσκει στο δημόσιο πανεπιστήμιο (Τμήμα Θεάτρου του ΑΠΘ και Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου) θεωρία του κινηματογράφου, υποκριτική και σκηνοθεσία. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους. Η έρευνά του αφορά τη συγκριτική προσέγγιση λογοτεχνικών και κινηματογραφικών έργων, ενώ τα τελευταία χρόνια εστιάζει στη θεατρική πρακτική, μελετώντας ζητήματα υποκριτικής του θεάτρου. Κατά την περίοδο 2016-2017 διετέλεσε πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου. Από το 1987 μέχρι το 2003 εργάστηκε ως σκηνοθέτης στον κινηματογράφο. Οι μικρού και μεγάλου μήκους ταινίες του απέσπασαν τρεις φορές το Α΄ Κρατικό Βραβείο. Μετά το 2004 στράφηκε στη θεατρική σκηνοθεσία. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του θιάσου Κανιγκούντα και συνεργάστηκε ως σκηνοθέτης με το Εθνικό Θέατρο, το ΚΘΒΕ, τη «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» του Ιδρύματος Ωνάση, το Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου και άλλους θεατρικούς οργανισμούς. Σκηνοθεσίες του έχουν παρουσιαστεί στη Γαλλία, στη Γερμανία, στις ΗΠΑ, στη Ρουμανία κ.α.