Ραγισμένο Ταμπούρλο

θέση
Εδώ στέκομαι
σ’ αυτή την ερημιά που κάποτε ήταν λεωφόρος
κατακτημένη από ζωντανές σημαίες και τραγούδια
-τώρα περνάνε μόνο μεσ’ από το αίμα μου
κάθε φορά που ξύνω τους τοίχους να ξεθάψω το σύνθημα
την προδομένη εκείνη λέξη βουτηγμένη στα δάκρυα
τη λέξη που ξεκίνησε μα δεν έφτασε ως εμάς.
Εδώ στέκομαι
και μάχουμαι την πέτρα και τη γαλήνη σας
και σπάω πάνω της τα δάχτυλά μου και τα χρόνια μου
εδώ στέκουμαι κι απόψε
ανεμίζοντας τα κουρέλια τούτα της φωνής μου
κι ακούω την έρημη καρδιά μου να βροντάει
και να τελειώνει σβήνοντας από στίχο σε στίχο.