Ο Νάνος Βαλαωρίτης γεννήθηκε στη Λωζάννη το 1921. Σπούδασε φιλολογία και νομική στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Λονδίνου και Σορβόννης. Από το 1944 έως το 1953 έζησε στην Αγγλία, όπου δημοσίευσε άρθρα και ήταν ο πρώτος ο οποίος μετέφρασε εκτενώς Έλληνες ποιητές της γενιάς του ΄30. Το 1947 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και, έκτοτε, έχει διαρκή παρουσία στη λογοτεχνία, με πληθώρα ποιητικών συλλογών, πεζογραφημάτων και δοκιμίων. Μετά το 1953 έζησε στο Παρίσι και επέστρεψε στην Ελλάδα το 1960, όπου διηύθυνε το περιοδικό Πάλι (1963-1966). Από το 1968 έως το 1993 δίδαξε συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Από το 1989 έως το 1995 διηύθυνε, μαζί με τον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο, το περιοδικό Συντέλεια. Το 1959 αρνηθηκε το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης. Το 1982 πήρε το Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 1998 το Κρατικό Βραβείο Χρονικού-Μαρτυρίας. Το 2006 έλαβε το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το ποιητικό του έργο και το 2009 τιμήθηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του.