Το καθήκον της νεότητος

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ

Δεν υπάρχει βία
Βάλε τα τούβλα το ένα πάνω στο άλλο, τα βιβλία
Χτίσε το δωμάτιο χωρίς πόρτα χωρίς παράθυρο
Χτίσε το διάδρομο και βγες στο δρόμο
Στα χίλια μέτρα χτίσε το σταθμό του τρένου
Βάλε το κορίτσι να κλαίει στο πάτωμα
Τα βήματα των περαστικών ακούγονται ίδια μονότονα
Μετά πιο πολλά πιο πολλά πιο λίγα
Όταν δεν έρχεται συρμός
Μακριά κουνιέται πέρα-δώθε μια λαντέρνα
Πέφτουν τα τούβλα του σταθμού και καταρρέει
Δεν είναι βία το κορίτσι
Θα επιστρέψει στο δωμάτιο που νομίζει καταφύγιο
Το τρένο ρίχνει
Τον τοίχο εσύ με υπομονή
Βάλε τα τούβλα πάλι το ένα πάνω στο άλλο, τα βιβλία