Αναζήτηση

  • Θεωρία της Θρησκείας Μπατάιγ Ζωρζ / Bataille Georges

    13,80 

    Όσο ο άνθρωπος μετατρέπει τα πάντα, άψυχα και ζωντανά, σε εργαλεία της δικής του ζωής, τόσο φουντώνει μέσα του η λαχτάρα της ένωσης με το περιβάλλον του. Σύμφωνα με τον Μπατάιγ, η θρησκεία συνιστά μια εξισορροπητική αλλά απατηλή απάντηση σε αυτή την αποξένωση, προσφέροντας μια ένωση πρόσκαιρη και αντιφατική προς την «πραγματική τάξη». Ούτε, όμως, και η σημερινή «απουσία του Θεού» έχει λύσει το πρόβλημα, καθώς η λύση δεν μπορεί να έγκειται μόνο στη συνειδητοποίηση της αποξένωσης και του απατηλού χαρακτήρα των όποιων θρησκευτικών απαντήσεων, μα απαιτεί τη ριζική ανατροπή του σκοπού της παραγωγής, την καθημερινή, έμπραχτη αμφισβήτηση του «ωφελιμιστικού» χαρακτήρα της.

  • Ο Παπαλάνγκι Oι λόγοι του φύλαρχου Τουιάβιι από το νησί Τιαβέα του Νότιου Ειρηνικού

    Εξαντλημένο

    Παπαλάνγκι, σύμφωνα με τον Έριχ Σόερμαν, ιεραπόστολο στα νησιά Τιαβέα του Ειρηνικού, είναι το όνομα που δίνουν οι «άγριοι» στον σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος ζει στον ίδιο χώρο με πολλούς συγκατοίκους (πολυκατοικία) χωρίς να ξέρει τους διπλανούς τοιυ, διαβάζει τα πάντα επειδή, δήθεν, τον αφορούν, προσπαθεί να φύγει με τις μηχανές το Σαββατοκύριακο για να γλιτώσει από την προσδιορισμένη και περιχαρακωμένη ζωή του και, μ’ αυτόν τον τρόπο, δικαιολογεί την αλλοτριωμένη καθημερινότητά του.

  • Ασκήσεις Ύφους Κενώ Ραιημόν / Queneau Raymond

    Εξαντλημένο

    Με πόσους τρόπους μπορεί να περιγραφεί ένα ασήμαντο επεισόδιο, από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, στην καθημερινή μας ζωή; Με 99, απαντά ο Ραιημόν Κενώ. Οι Ασκήσεις ύφους, ένα από τα πιο διασκεδαστικά και πρωτότυπα βιβλία, αποτελούνται από 99 παραλλαγές του ίδιου επεισοδίου, από τις οποίες σημειώνουμε ενδεικτικά: τη φιλοσοφική, την παραλλαγή σε δεκαπεντασύλλαβο, τη μάγκικη, τη σημειολογική και την (εντελώς) αναπάντεχη, με την οποία κλείνει το ξεκαρδιστικό αυτό βιβλίο των εκπλήξεων.

  • Μολλόυ Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    Εξαντλημένο

    Το πρώτο μέρος της καυστικής και ταυτόχρονα απολαυστικής τριλογίας του Σάμουελ Μπέκετ, μας συστήνει τον Μολλόυ, που αποδρά από τη φυλακή όπου βρίσκεται και ξεκινά μια διαδρομή σε αναζήτηση της μητέρας του. Αργότερα, μη κατονομασμένες αρχές, αναθέτουν σε έναν άλλο χαρακτήρα, τον Ζακ Μοράν, να αναζητήσει το δραπέτη Μολλόυ.

  • Τρεις Αδελφές Δράμα σε τέσσερις πράξεις Τσέχωφ Άντον / Chekhov Anton

    Εξαντλημένο

    Οι τρεις κόρες ενός στρατιωτικού μένουν, μετά το θάνατό του, στον τόπο της τελευταίας του μετάθεσης, σε μια απομακρυσμένη και μουντή επαρχιακή πόλη της Ρωσίας. Η νωθρή ζωή στη μονότονη αυτή επαρχία τις καταθλίβει και τις φθείρει ψυχικά. Όνειρό τους, η επιστροφή στη Μόσχα, την πόλη των παιδικών τους χρόνων, μια εξιδανικευμένη από τις αναμνήσεις πατρίδα, που συμβολίζει την απόδραση από το θλιβερό επαρχιακό μικρόκοσμο.

  • Ο Ακατονόμαστος Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    14,70 

    Ο μονόλογος ενός ανώνυμου ακινητοποιημένου όντος (πιθανόν χωρίς χέρια και πόδια), ένα μείγμα αναμνήσεων και υπαρξιακών ερωτημάτων. Το έργο δεν έχει συμπαγή πλοκή και σκηνικό, ενώ παραμένει αδιευκρίνιστο, αν οι άλλοι χαρακτήρες που αναφέρονται είναι υπαρκτά πρόσωπα ή πλευρές του αφηγητή. Το τρίτο μέρος της τριλογίας του Μπέκετ που αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο του μοντερνισμού στη λογοτεχνία.

  • Ωδές στον Πρίγκηπα Ασλάνογλου Nίκος-Aλέξης

    Εξαντλημένο

    ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ
    Ποια εξαίσια μουσική ξεχύνεται μεσ’ από το σώμα σου
    και ποιο γαλήνιο τοπίο σε δέχεται μες στα νερά του
    μαδώντας ένα τριαντάφυλλο το χέρι πέρασε
    δοσμένο στην πιο μυστική ώρα, όταν γυμνώνεσαι ολότελα
    και πέφτεις σαν τον λαχταριστό καρπό στην υγρή χλόη
    Τι ώρα είναι αυτή που όλη σου η ζωή αθροίζεται
    στον κανονικό χτύπο της καρδιάς, κάτω από το απλωμένο
    υφάδι
    ανάμεσα στα λυμένα μαλλιά και στον ασημένιο σταυρό του
    κοιμάσαι πάνω στα πεθαμένα φιλιά του, κομμένα στο μάρμαρο
    από το στόμα του προς τη ρευστή καθάρια μνήμη
    Η ώρα η καλή που τα δάκρυα κυλούν πανικόβλητα
    μπερδεύονται αιχμάλωτα στην ουσία της μοίρας σου
    χαμένος στην υπόθεσή του, σχεδόν ανεμπόδιστος
    για οποιαδήποτε πίστη

  • Ιστορία Ζωολογικού Κήπου Άλμπυ Έντουαρντ / Albee Edward

    Εξαντλημένο

    Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο του Αμερικανού δραματουργού Έντουαρντ Άλμπυ. Αφορά σε τυχαία συνάντηση δύο ανθρώπων διαφορετικής τάξης, που ξεκινά ως μια απλή καθημερινή συνομιλία και καταλήγει, μέσα από κλιμακούμενη ένταση, σε ένα δραματικό φινάλε. Στο έργο αυτό θίγονται σκληρά θέματα, όπως η αποξένωση, η μοναξιά, η έλλειψη επικοινωνίας, οι κοινωνικές ανισότητες.

  • Περιμένοντας τον Γκοντό Μια ιλαροτραγωδία σε δύο πράξεις Mπέκετ Σάμουελ / Beckett Samuel

    14,20 

    Το να ρωτήσουμε ποιος ή τι είναι ο αναμενόμενος Γκοντό δεν έχει κανένα νόημα. Ο Γκοντό δεν είναι τίποτε άλλο από το όνομα του γεγονότος ότι η ζωή που συνεχίζεται άσκοπα παρερμηνεύει την παρουσία της σαν αναμονή. Η θετική στάση των δύο προσώπων, του Εστραγκόν και του Βλαδίμηρου, αποτελεί μια διπλή άρνηση: πρόκειται για την ανικανότητα να αναγνωρίσουν τη δίχως νόημα θέση τους. Η ερμηνεία αυτή επιβεβαιώνεται από τα λόγια του ίδιου του Μπέκετ, πως δεν τον ενδιαφέρει τόσο ο Γκοντό όσο το «περιμένοντας».

  • Τα Σταυροδρόμια του Λαβυρίνθου Καστοριάδης Κορνήλιος

    Εξαντλημένο

    Τα δοκίμια που συγκεντρώνονται σε αυτόν τον τόμο αναφέρονται σε διάφορα θέματα: στην ψυχανάλυση, στη γλώσσα, στις κοινωνικές επιστήμες, στην τεχνολογία, στην πολιτική οικονομία. Ωστόσο, τα συνέχει μια κοινή έγνοια. Κατατείνουν στο να καταρρίψουν την οίηση της «επιστημονικότητας», έσχατου μύθου των προαιώνιων καταπιεστικών μηχανισμών που εξακολουθούν να υφίστανται. Κατατείνουν, επίσης, στο να καταδείξουν ότι αυτή η απόρριψη, όχι μόνο δεν μας αφοπλίζει, αλλά συνιστά και την αναγκαία προϋπόθεση για να αντιμετωπίσουμε αυτά που μας απασχολούν ανέκαθεν: το να διαφωτίσουμε τον κόσμο όπου είμαστε, να κάνουμε να είναι αυτό που δεν είναι.

  • Tα Ποιήματα Καβάφης Κ. Π.

    Εξαντλημένο

    ΕΠΕΣΤΡΕΦΕ
    Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
    αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με—
    όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
    κ’ επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα·
    όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
    κ’ αισθάνονται τα χέρια σαν ν’ αγγίζουν πάλι.
    Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
    όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται…