Ελληνική Ποίηση

Ταξινόμηση κατά:
  • Tου Άλλοτε Kατοικημένου Κουγέας Βασίλης

    9,00 

    Ο καιρός του τίποτα

     
    Έρχονται ομίχλες. Κάθονται
    πάνω σε λέξεις
    απλές
    που πριν λίγο
    δεν προκαλούσαν. Τώρα αρκεί
    μια μετακίνηση του ποτηριού
    ένα χαρτί στο πάτωμα
    μια λέξη
    να φέρει την καταστροφή.
    Έχει περάσει
    ο καιρός του έρωτα
    κι ο καιρός της αγάπης.

  • Ευχήν Οδυσσεί Ηλιοπούλου Ιουλίτα

    9,00 

    ΕΡΩΤΑΣ

     
    Να σε κάνει ο έρωτας όπως το έαρ οι μέλισσες
    Υπήκοο του αφανούς κόσμου
    Και να μην ξέρεις να μετράς διαστήματα φως
    Διαστήματα μουσική
    Σε μια πτώση απέλπιδη σαν ικεσία
    Μ’ αναγνωρίζουν όσοι δεν γνώρισα κι ακόμη τώρα
    Εντέλλονται οι άνθρωποι μα τους προδίδουν τα γεγονότα
    Στη σελίδα που έγραφες – λιμνάζουσα σ’ εσέ η σελήνη που
    Μπορείς και να τα πεις βουνά – πριν μιας αποδημίας
    Τα λεπτά φρύγανα παρασύρουν το χώμα
    Αραιά κι ανοίγοντας τις παλάμες τις άλλες
    Πιο πολύ πιο πολύ δυνατά τα ναναρίσματα φώτα
    Τι ωραία τι ωραία που με παίρνεις!

  • O Zωγράφος Θεόφιλος Ελύτης Οδυσσέας

    11,00 

    «Γιατί πραγματικά ο Θεόφιλος για μας, όσο κι αν είναι βασικά ο ποιητής-ζωγράφος με τις συγκεκριμένες αρετές που θα εξετάσουμε όταν έρθει η ώρα, είναι και κάτι παραπάνω: είναι ο άνθρωπος-σύνδεσμος, η ζωντανή παύλα που μας ενώνει με την πιο αυθεντική πλευρά του αγνοημένου εαυτού μας. Είναι ένα είδος “κόμβος” όπου γίνονται οι αισθηματικές διασταυρώσεις ενός συνόλου που έμεινε επί αιώνες άφωνο.»

  • Η Μαγεία του Παπαδιαμάντη Ελύτης Οδυσσέας

    Εξαντλημένο

    «Ο Παπαδιαμάντης εστάθηκε απατηλός. Και απέχει τόσο από την εικόνα που δίνει ο ίδιος για τον εαυτό του όσο απέχει, θα λέγαμε, η ολιγάρκειά του από τον ασκητισμό.» Απόσπασμα από το δοκίμιο του Οδυσσέα Ελύτη για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη. Συνοδεύεται από ανθολόγιο κειμένων του Σκιαθίτη συγγραφέα.

  • Άκυρο Θαύμα Βαρβέρης Γιάννης

    8,00 

    ΚΑΙΣΑΡ
    (Αλλιώς, Βέρνερ Λέιο)
    Ποιος να τολμήσει τώρα τη συνέχεια
    υπέρκομψε ποιητή μου Καίσαρ Εμμανουήλ;
    Αναζητώ τις μυστηριώδεις ολομόναχες κυρίες
    δοκίμασα τους ριγηλούς πληθυντικούς
    ψάχνω για μιούζικ χολ και για σαξόφωνα
    για βάκιλους του Κοχ και ντεσπεράντος εμιγκρέδες
    για διανοούμενους ρατέ και για ευπατρίδες
    δίπλα σ’ αβρότατες εταίρες από μουσελίνα.
    Χίμαιρες όλα, Καίσαρ
    τώρα πια ρίχνουμε λιοντάρια
    και τα τρων οι Χριστιανοί
    χίμαιρες, Καίσαρ, όλα χίμαιρες
    και μελλοθάνατες μας χαιρετούν·
    πόσο μπορούσανε ν’ αντέξουν
    σ’ ετοιμοπόλεμη κατάσταση μεσοπολέμου;

  • O Kήπος με τις Aυταπάτες Ελύτης Οδυσσέας

    32,00 

    (ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΤΡΕΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙ ΤΟΥ)

     

     

    […]

    Τιμή στην ελαία, για την εγνωσμένη της φρόνηση.

    Στην λουίζα, για την ευγενή της καταγωγή και τους λεπτούς της τρόπους.

    Στο μάρμαρο, για το ένα κάτι απόλυτο που αντιπροσωπεύει.

    Στον πευκώνα, για το απτό και μη της παρουσίας του.

    Στο νεράντζι, για τον τρόπο που επέτυχε δέκα αιώνες αργότερα να συμπυ-

    κνώσει τη σκέψη των Ιώνων.

    Στον θαλασσινό βράχο, για την μνήμη των Πατέρων Πάντων.

    Στο απλώς κυανό, για το απείρως παρόμοιο.

    […]

  • Γράμμα Χουλιάρας Γιώργος

    9,00 

    Ψάχνοντας τις ημέρες να σε βρω
    ένα γράμμα κάθε βράδυ σου στέλνω
    αν και ξέρω δεν διαβάζεις ποτέ
    μία γλώσσα με δικό της αλφάβητο
    που θα έχω ξεχάσει πριν το μάθεις

  • Κοχυβαδάκια Φωκάς Νίκος

    9,00 

    ΒΑΘΥ ΠΟΤΑΜΙ

     
    ‘Αώος’ λέξη- ηχώ, μα τίνος πράματος;
    Αχ, όσο κι αν πασχίζω να το θυμηθώ
    Πάντα στο τέλος με προδίδει η θύμηση ή
    Με καθηλώνεις στον παρόντα χρόνο εσύ
    Μ’ αυτή τη σύγχρονη μηχανική πειθώ
    Και παραμένω σύγχρονος κι αγράμματος.

     
    ‘Αώος’ λέξη -ηχώ και λέξη-χίμαιρα·
    Γιατί με δύο χασμωδίες στη σειρά
    Δεν έχει υπόσταση υλικού σημείου λες,
    Μα παραπέμπει… σε τι χάρτες; τι απειλές;
    Ποια αρχαία Δράματα χαμένα, τρομερά
    Εμπνέοντας το δέος μέχρι σήμερα;

     
    1994

  • Tο Mετέωρο Σώμα Καλοκύρης Δημήτρης

    Εξαντλημένο

    9
    ΗΤΑΝ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΥΖΙΝΑ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ
    στα κάδρα με τα χάλκινα νερά
    με τα σουσάμια και τα μέλια μες στις αρτηρίες
    μια αδιόρατη αχλύ πορτοκαλιού
    μια μυρουδιά από γαρύφαλλο
    να καίγεται στη σόμπα με το πεύκο και το ροκανίδι
    που μ’ έβρισκε στην ανάσα και έβηχα.
    Φλέγεται στην εφημερίδα η νύχτα.
    Τα γεγονότα –μαύρα κύματα στο χάρτινο Ιόνιο–
    ξεχύνονται στις κίτρινες λεπίδες της φωτιάς
    κι ανηφορίζοντας τα μελανεία της Ιστορίας.

  • C. P. Cavafy Poémes Inédits (1882-1923) Καβάφης Κ. Π.

    10,00 

    CACHÉS

     
    Que l’on ne cherche pas à savoir
    qui j’étais par mes actes et mes dires.
    Un obstacle se dressait et transformait
    mes actes et ma manière de vivre
    bien des fois, quand j’allais parler,
    un obstacle se dressait et m’arrêtait.
    Mes gestes les plus inaperçus
    et mes écrits les plus dissimulés-
    Ce n’est que par eux que l’on me devinera
    Mais peut-être que tant de soucis et tant d’effort
    ne valent pas la peine pour me connaître.
    Plus tard –dans une société plus parfaite-
    quelqu’un d’autre, fait comme moi
    apparaîtra certainement et agira librement.

  • Καίγονται Χρόνια / Ύπνος, Γενική Δοκιμή (Ποιήματα 1975 -1985) Κουγέας Βασίλης

    9,00 

    LACRIMAE

     
    Αποσυνδέοντας
    αίτιο και αποτέλεσμα
    θα μείνουν γεγονότα χωρίς πάθος
    ακόμα
    κι αν η βροχή
    είναι
    καταρράχτης δακρύων.

     
    Δάκρυα πάνω από τις πόλεις
    ο κόσμος πνίγεται
    μα δεν υπάρχει χρόνος να ρωτήσω
    Χριστούγεννα άνοιξη φθινόπωρο –

     
    σίγουρα
    δεν υπάρχει ανάμνηση
    να μην εξευτελίζεται απ’ το χρόνο.