Αναζήτηση

ΤΟ ΤΙΚ ΤΟΥ ΡΟΒΕΣΠΙΕΡΟΥ
Είναι το σημάδι της υποταγής ή της υπεροχής
ιδίως όταν βλέπει ξαφνικά να έρχεται προς το μέρος του
εκείνη η αλάνθαστη λέξη στιλέτο
να καρφωθεί με δύναμη στην καρδιά του
τότε φέρνει το δεξί χέρι του στο στήθος
ως να υποκλίνεται στον Αχέροντα των μυστικών του.

ΤΟ ΑΘΗΣΑΥΡΙΣΤΟ ΔΑΚΡΥ

 
Η απρόσμενη γαλήνη μόλις πρόφερες
εκείνες τις στρογγυλές, υγρές λέξεις:
Μαραθόκαμπος, Σάμος

 
Η ισορροπία των μεθόδων, των αποχρώσεων
των ήχων σ’ ένα πολυήμερο χάδι.
Στην καρδιά αυτού του άστατου καιρού
μια συγκυρία συγχρονισμών και τάξης.

 
Η ευφρόσυνη νηνεμία λοιπόν
του ανατολικού Αιγαίου
τα χωριά – βράχοι σε αργή κίνηση.
Μια ωριμότητα διαίσθησης παντού.
Τα πράγματα λες και είναι έτοιμα
να διαβρωθούν από τη σκέψη.

ΔΙΦΩΝΟ

 
1

 
(ό, τι μου είπες το πρωί:)

 
Μη με κοιτάς άλλο όπως το γεράκι τη λεία του
μπαίνει ο χειμώνας κι έμεινα χωρίς παλτό, πειθώ
ολονύκτια να περάσει το φιλί σε όρμους
μυστικούς μασχάλη και κλειδώσεις διπλή έκσταση

 
όπως πυγολαμπίδες οι λέξεις είναι χρυσάφι
αναβοσβήνουν μέσα μου «έλα ξανά κοντά μου»
στα έγκατα της ώρας δώσε μου και πάλι τον ειρμό
νυχτέρι επινόηση θαυμάτων η αλήθεια

 
βάρδια στη ζώνη των ονείρων – πρόσεχε τις πληγές –
εξαίσια μέλη θέλουν φως και νύχτα να ζήσουν·
πατρική σιγή τώρα ο ουρανός, ξημερώνει

 
λάμπουν τα δάκρυα στο μαξιλάρι, κοίτα πέτρα
το ρήμα, στην πλάτη μου διαβάζεις τ’ όνομά σου
όχι στίγμα ή ευλογία αλλά πειθώ, βία.