MENUMENU
9,00 €
VI
Την καταδίκη μου ζητώ
την ενοχή μου θέλω ν’ αποδείξω
μα όλα τα δικαστήρια με αποπέμπουν δεν αναγνωρίζουν το έγκλη-
μα της ύπαρξης
Κι όμως η ύπαρξη είναι φονικό
χρόνος αιμόφυρτος μ’ εξηνταδυό σφυριές που σέρνεται στις φλέβες
μας
σπαράγματα του αχανούς που έγιναν οι τρώγλες του «δικού» μας
δήθεν χώρου
σκηνώματα πεφιλημένων που περιβληθήκαμε για σώματά μας
επαναλήψεις ξένων πεπρωμένων
κι όλα όσα ονομάζουμε «σταθμούς της ζωής»
όπου δεν ανταμώνουμε ποτέ μόνο χωρίζουμε
διασχίζοντας και διαμελίζοντας ο ένας τον άλλον
καθώς καθένας μας πορεύεται πάντα για αλλού
14,00 €
ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ
Του Οδυσσέα Ελύτη
[…]
Μπροστά μας είναι μια πόρτα σαν άνθρωπος
Γιατί οι άνθρωποι είναι πόρτες κι αυτοί
Άλλες κλειδωμένες κι άλλες ορθάνοιχτες και σε σπρώχνει
Η περιέργεια να τις ανοίξεις η δίψα να τις διαβείς
Και η ελπίδα σε τυραννάει πως ίσως κάποτε
Από αυτές να ’τανε μια που θα σ’ έβγαζε στον ήλιο,
Και μιαν άλλη που ’χε τα γιασεμιά της κρυμμένα
Ή μια τρίτη που δεν μπόρεσες τότε να την ανοίξει
Και τώρα είναι πια αργά, είναι αδύνατο να γυρίσεις
Γιατί άλλαξε ο ποταμός τόσες φορές τα νερά του
Και οι άνεμοι που φυσούν σε σπρώχνουν ολοένα μακρύτερα από την πατρική σου γη.
8,00 €
(ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΟΤΗΤΑ)
[…]
V
Αχειροποίητος
Ηλιακή μαγεία ζεστού φιλιού
σ’ αυτή την πλατεία με το κλασικό παρελθόν.
Σκέφτομαι αν αυτά τα πελώρια μάτια σου
τα είχαν στα χέρια τους αυτοί
που ψηφοθετούν τις αιωνιότητες
τι χαραυγές ωραίες με λάμψεις
και τι νερά λιμνών ασημένια
θα βάζαν για τον φθινοπωρινό αέρα
που κατεβαίνει από τις επάλξεις.
12,00 €
ΣΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΤΑ ΦΥΛΛΩΜΑΤΑ
Τα δέντρα πεντακάθαρα
Οι γάτες ξαπλωμένες
Και μεσ’ απ΄ τα φυλλώματα
Δειλό το φως της μέρας.
Εμίκρυνε το απόγευμα
Κι είν’ όλα τόσο ωραία
Που μου ’ρχεται να σκοτωθώ
Γιατί δεν την αντέχω
Όλη τη γύρω μου ομορφιά
Τον ήλιο που ξεφτίζει
Και την πικρή διαπίστωση
Πως μέσα μου έχει σπάσει
Αυτό το νόημα της ζωής
Το βάρος της αγάπης.
Κι ο φόβος τώρα κυβερνά
Αν είναι ορισμός σας.
27 Ιανουαρίου 1975
