MENUMENU
8,00 €
Ποίημα
Είναι τα ποιήματα που κανένας δε χρειάζεται
Η σκοτεινή αυλή, τα σχήματα στον τοίχο
Είναι –πες μου μια λέξη μόνο– το κίτρινο χιόνι
που σημαδεύει τα όνειρα.
Καμιά πραγματικότητα δεν τα ξεπέρασε.
Όταν σφίγγω τις γροθιές δεν ησυχάζω
Όταν δείχνω τα δόντια δεν αλλάζει το αύριο
και το φως έχει γεύση από χώμα.
Καλύτερα, καλύτερα σημαδεμένοι οι έρωτες.
Πες μου μια λέξη μόνο να σημαδεύει το δρόμο
Ύστερα, έχουμε καιρό για τη μορφολογία·
Η σκοτεινή αυλή, τα σχήματα στον κήπο.
Εξαντλημένο
ΚΡΙΣΗ
Κρίση την είπαν τη στιγμή
Σαν εκοιμήθης πλάι μου με χάρη
Την ώρα που ξεχύθηκαν μ’ ορμή
Χίλια πουλιά να σκίσουν το φεγγάρι
Κρίση την είπαν την πηγή
Που πάνε τ’ άστρα να λουστούν το βράδυ
Να πιούν νερό να χτενιστούν στη γη
Και να πλαγιάσουν στης αυλής μου το πηγάδι
Κρίση την είπαν την ορμή
Που φτιάχνει η αγάπη μέσα στο λιβάδι
Κ’ η αναπνοή σου γίνεται στιγμή
Που μ’ ακουμπά τ’ αγέρι του Θεού σαν χάδι